[Verse 1: Rico]
Op aarde neergekwakt
Een nomaad met een paar kamelen als pakezels
Zo van: "Zoon ga eens leven"
Maar wat doe ik hier eigenlijk
Rondtrekken in een droomkaravaan
Als Parijs-Dakar woestijnreiziger
Met hoge snelheid over bergen door dalen
De globale stand van de zon, maan en de sterren bepaald de waarheid van een horoscoop
Het is dor en droog zon hoog aan de hemel wanneer ik over zandkorrels loop
Heet onder m'n voeten vocht houdt me op de been
Kamelen hebben er 2 op hun rug, ik geen een
En zonder water word ik vaag in m'n bovenkamer en zie fata morgana’s zijn het oases
Zonder twijfel gebouwd voor survival
En ik hou van sightseeing als van mijn familie en van mijn meisje
En ook al zit het tijdens de reis wel eens tegen
Geniet met volle teugen van het leven

[Hook]
Ik weet niet wat we hier doen, of waarom we hier zijn
Maar zolang we hier zijn

Alleen als ik moe ben of heel rustig
Voel ik mijn lichaam aan voor wat het is
Het is slechts een omhulsel
(Een droomkaravaan)
[Verse 2: Typhoon]
In zo’n donkere kamer als die van Damokles
Ligt een geheim voor het oprapen voor wat knaken
De waarheid is hard
En wat dat betreft ook maar een slet, ze vraagt hoe dan ook om aandacht
Slaap zacht
De karavaan naar een plaats waar ik al ben geweest
En laat m’n geest een blik werpen op dat wat ik straks weet
Gedragen door momenten van angstzweet
Word wakker als Truman bij het aangezicht van zijn vader
Ben niet meer bang voor water
Gelukzaligheid verdwijnt in het niet
Omdat ik alles zonodig moet kaderen
Alles wil analyseren om zo binnen de kortste keren één met God te zijn
Maar alle handelingen staan totale vrijheid in de weg, dus ik op weg
Zal je zien: uiteindelijk heeft niemand gelijk
En is de waarheid pas een waarheid als je het weer kan verwerpen
Verwikkeld in één van onze laatste discussies
Mijn geest is al daar alleen mijn lichaam vindt zijn rust niet

[Hook]

[Verse 3: Sticks]
Maken mijn aantekeningen mijn aanwezigheid?
Legitimeert mijn schrift mijn bestaan?
Of gaan we te diep en moet ik het laten?
Gewoon afblijven om juist dat te schrijven wat beklijft
Over de waarheid en, alles daar omtrent
Alsof ik je ga vertellen waarom je hier op aarde bent, ik laat het aan Hem
Ik ben een reiziger in muziek in spe
Wil het liefst met de peking-express mee maar blijf steken bij de pekingeend van de Chinees
Dus ik neem de droomkaravaan over de lange baan
Ode aan mijn ideeen van mijn zevende af, ik lever het nu af
Als kind keek ik studio sport en wilde daarna meteen voetballen
Die reactionaire houding heb ik laten vallen
Nu geef ik je impulsen als het label van Coltrane met een volmaakte liefde
Nooit onderbroken door een maandelijkse cyclus of al het aardse dat hier is
Rondrijdend met mijn chick
Ze vraagt me: “Waarom geef je nooit je richting aan?”
Omdat ik eigenlijk eigenwijs ben en eigenlijk niet weet waar ik ga
In een trance uitzenden als een transistor-radio
Is er animo?!
[Hook]