Fleygði Óðinn
Ok í folk of skaut
Þat var enn folkvíg
Fyrst í heimi;
Brotinn var borðveggr
Borgar ása
Knáttu vanir vígspá
Völlu sporna

Þá gengu regin öll
Á rökstóla
Ginnheilög goð
Ok um þat gættusk
Hverjir hefði loft allt
Lævi blandit
Eða ætt jötuns
Óðs mey gefna

Þórr einn þar vá
Þrunginn móði
- hann sjaldan sitr -
Er hann slíkt of fregn -:
Á gengusk eiðar
Orð ok særi
Mál öll meginlig
Er á meðal fóru
Veit hon Heimdallar
Hljóð of folgit
Und heiðvönum
Helgum baðmi
Á sér hon ausask
Aurgum forsi
Af veði Valföðrs
Vituð ér enn - eða hvat?

Ein sat hon úti
Þá er inn aldni kom
Yggjungr ása
Ok í augu leit
Hvers fregnið mik?
Hví freistið mín?
Allt veit ek, Óðinn
Hvar þú auga falt
Í inum mæra
Mímisbrunni
Drekkr mjöð Mímir
Morgun hverjan
Af veði Valföðrs
Vituð ér enn - eða hvat?