[Verse 1]
Είναι το μίσος παράξενα φτιαγμένο
Αχόρταγο κομπλεξικό και ξυρισμένο
Στοιβαγμένο σε φάλαγγες και σε πυρήνες
Σε εθνόσημα, μαχαίρια και κρεατίνες
Σε ψηφοδέλτια, κανάλια και ειδήσεις
Λέει ανέβηκε το μίσος στις δημοσκοπήσεις
Φοριέται τελευταία απο μισθωτούς εργάτες
Από άνεργους τεμπέληδες ή τύπους με γραβάτες
Κυκλοφορεί μέσα στα σχολεία απο μαμάδες
Και μοιράζεται σε φειγ βολαν και σε κονκάρδες
Έχει επίσημη καρέκλα σε πολεμικές εντάσεις
Και τιμά ιδιαιτέρος τις παρελάσεις
Βαθειά θρησκευόμενο δηλαδή στείρο
Με το σταυρό στο χέρι και ευχές απο τον κλήρο
Γαλουχήθηκε ναζιστικά και αζήμια
Και δεν χάνει συγκεντρώσεις για τα Ίμια
Είναι το μίσος που συναντάμε στους ανθρώπους
Σέρνεται ύπουλα και πάντα βρίσκει τρόπους
Ανεβαίνει αγκαλιά με πολιτικούς δυνάστες
Και σκοτώνει μουσικούς και μετανάστες
Συχνάζει σε πάρκα και πλατείες
Προεκλογικές καμπάνιες σε χωριά και πολιτείες
Με σημαίες πλαστικές τάσεις εθνικιστικές
Χορηγία απο ομάδες πολυεθνικές
Φοράει κασκόλ κάθεσαι δίπλα του
Και περιμένει να σου κάνει τη τρίπλα του
Είναι το μίσος που κυνηγά πάντα πελάτες
Σε σακούλες βοηθήματος με οχτώ πατάτες
Οργισμένος κάτοικος στο κέντρο της Αθήνας
Πολεμοχαρής μαλάκας πολιτικής βιτρίνας
Ίσως απένταρος μπορεί και κροίσος
Εγώ κατάλαβα πως είναι το μίσος
[Chorus]
Είναι το μίσος κι αν έβαζα ρεφρέν
Θα το πήγαινα απο το Μπενίτο ως τη Λεπέν
Είναι παγκόσμιο το μίσος και οι λέξεις φύρα
Και εδώ έχουμε μαλάκες εθνικού χαρακτήρα

Είναι το μίσος παράξενα φτιαγμένο
Αχόρταγο κομπλεξικό και ξυρισμένο
Πήρα το μίσος σα θέμα μπερδεμένη ιστορία
Είναι μίσος τελικά ή δειλία;