Vevilos
Η Φυλή της Φωτιάς (I Fyli tis Fotias)
Low Bap Θεέ μου σ’ ευχαριστώ
Πήρες τους φλώρους μακριά κι ήτανε ότι πιο σωστό
Μάζεψέ τους κι όλους στην ίδια εταιρία
Να καταλάβουν όλοι τώρα είναι ευκαιρία
Από ποιούς και γιατί μεγαλώνει το κακό
Όσοι κάνουμε low bap έχουμε ένα μυστικό
Που ήρθε η ώρα να το μοιραστούμε μ’ όλους
Ναι ήρθε η ώρα να διαλέξουμε τους ρόλους
Εδώ στα μέρη της φωτιάς μεγαλώνει μια φυλή
Που ίσως δε μάθετε ποτέ οι πιο πολλοί
Κι είναι κρίμα να σας λοιώνουνε στο ποιήμα
Και σας πάνε κουτουρού τελείως χύμα
Της ψυχής οι αιώνιοι επιστάτες
Σας διαλέγουνε τους κλόουν και τους επαναστάτες
Που θα βάλετε μπροστά στα σάπια όνειρά σας
Και νομίζετε μαλάκες ότι ήρθε η σειρά σας
Μα σίγουρα πιστεύω ότι όλοι δε μασάνε
Στα σκουπίδια την ψυχή τους δε πετάνε
Είναι θέμα περιφάνειας είναι θέμα και μαγκιάς
Ρώτα να μάθεις για τη φυλή της φωτιάς
Είναι θέμα περηφάνειας και μαγκιάς
Ρώτα να μάθεις για τη φυλή της φωτιάς
Είναι low bap κι αυτή η γη που πατάς
Έγινε στάχτη απ’ τη φυλή της φωτιάς
Γι’ αυτό κι εμείς στη Βαβυλώνα που η τρέλα περισσεύει
Δε βάλαμε ποτέ τη ζωή να ικετεύει
Χαρά δόξα σταριλίκια και λεφτά
Άκου που σου λέω τα φτύνουμε όλα αυτά
Μας φτάνει το low bap μισούμε την πουστιά
Το κεφάλι μας το βάζουμε συνέχεια στη φωτιά
Κι ακούστε όλοι αυτοί που φωνάζουν άδικα
Σε λίγο το hip hop θα χώσουν στα σκυλάδικα
Θα του βάψουν τα μαλλιά θα το ντύσουνε μοδάτα
Θα φτιάξουν πανίσχυρα αδελφάτα
Θα πληρώνουνε βιτρίνες για να μείνουνε πιστές
Όπως πάντα θα λαδώνουν πωλητές
Θα λανσάρουν προϊόντα με ημερομηνία λήξης
Όχι μόνο για το χρήμα μα κι ενάντια της πλήξης
Και το λάθος δεν μπορεί θα τους ξεφύγει
Βλέπεις όπου να `ναι η ημερομηνία λήγει
Και θ’ αρχίσει να βρωμάει το προϊόν
Βλέπεις έσερνε καιρό ένα σάπιο παρελθόν
Που δεν το πιάνουνε τα συντηρητικά
Ούτε των ηλίθιων τα ελαφρυντικά
Είναι θέμα περηφάνειας και μαγκιάς
Ρώτα να μάθεις για τη φυλή της φωτιάς
Είναι low bap κι αυτή η γη που πατάς
Έγινε στάχτη απ’ τη φυλή της φωτιάς
Δεν ξέρω ρε τι λέτε για μένα έχουν πεθάνει
Αφήνω το σκοτάδι τον πόνο μου να γιάνει
Γύρω απ’ τη φωτιά παρέα μ’ ένα μπουκάλι
Να φτύνω μια γουλιά σ’ αυτήν να πίνω εγώ την άλλη
Γαμιόλες τι πιο ωραίο οι φλόγες να σε ζωνουν
Μαζί με την ψυχή τα λόγια να πυρρώνουν
Μα τώρα τι τους λέμε δεν πα’ να γαμηθούνε
Όσοι είναι πιο κοντά πρώτοι θα πουληθούνε
Εγώ δεν έχω φίλους εγώ δεν έχω αδέρφια
Γιατί χαθήκανε νωρίς όταν αλλάξαν κέφια
Δεν θέλω εγώ κανένα να σέρνεται μαζί μου
Η μοναξιά μου βλάκες αυτή είναι η φυλή μου
Η μόνη που για πάρτη μου έκανε κι αβάντα
Γι’ αυτό και αποφάσισα να την τραβάω για πάντα
Μέχρι να πάω στο διάολο κι εγώ σε μια νυχτιά
Και να ραπάρετε όλοι σας γύρω μου στη φωτιά