Κυρίες και κύριοι μοιρολάτρες και μυστήριοι
Χιπ χοπ καρικατούρες φίλοι μας και αλητίριοι
Δεν ήρθε η ώρα δυστυχώς που θα χαθούμε
Η μητέρα παρακμή μας έστειλε να υποκλιθούμε
Σε ένα καινούριο πολιτικάντικο μοντέλο
Που ξεφυτρώνει απ’ της μιζέριας το μπουρδέλο
Σινιέ ντυμένο αγέρωχο πολιτισμένο
Χωρίς μπαλκόνι, χωρίς φωνές μεταλλαγμένο
Σεμνό λιγομίλητο και ωραίο
Με λίφτιγκ ιδεολογικό τόσο μοιραίο
Με δημόσια εικόνα νέου αιώνα
Ηθική από τον καιρό του παρθενώνα
Με σύμβολα γεμάτα ευαισθησία
Οικογένεια πατρίς θρησκεία και υποκρισία
Με τη μέση σε μαθημένη σε σκυφτά και τεμενάδες
Έχει μαζί του και λαό και δεσποτάδες
Πάει αγκαζέ με την νέα εποχή μας
Και είναι σίγουρα ασορτί με το βρακί μας
Μούρη πουλάει μα ανάγκη το’χει η Ελλάς
Σινιέ ανδρείκελο νέος μπελάς

Σινιέ ανδρείκελο γιατί γελάς
Τα άσχημα χάθηκαν άλλος μπελάς
Πελάτης έτοιμος νέο μοντέλο
Στης μιζέριας το παγκόσμιο μπουρδέλο
Σινιέ ανδρείκελο που δε μιλάς
Για να πιάνει τόπο η μούρη που πουλάς
Μοιάζεις τσατσά σε μια γκαστρωμένη πόρνη
Που την πιάσαν οι πόνοι
Πάντα λοιπόν σε τέτοιες εποχές
Ο άνθρωπος τρέφεται αλλού από ενοχές
Ντύνει ακριβά τα μέχρι χθές πολύ φθηνά
Δέχεται εκείνα που έρχονται απ’ το πουθενά
Χωρίς φθορά εδώ σου ανήκουν όλοι οι δρόμοι
Το παρόν, το παρελθόν και όσα δε γνώρισες ακόμη
Γι’ αυτό γέλα λοιπόν συνέχεια γέλα
Από μαλιά γενάει μαλάκες αυτή η χώρα σαν κουνέλα
Μόνο που τώρα η πιο καλή για σένα ώρα
Σαν σαλιγκάρι έσκασες μετά τη μπόρα
Για σένα μίλαγαν παντού στο δρόμο όλοι
Για σένα ντύσαν γιορτινά αυτή την πόλη
Για σένα βγάλαν τις σημαίες απ’ το υπόγειο
Και ονειρεύονται γαλάζια την υδρόγειο
Σε πιστέψανε και οι ξένοι και οι χαμμένοι
Θα σ’ αγαπήσουν κι όλοι οι κυνηγημένοι
Είναι το κάτι στη ματιά σου το μεγάλο
Και το ροζ στα μαγουλάκια κάνει σάλο
Αφού έχεις κλείσει το μπαούλο της ψυχής σου
Όλοι αυτοί θα `ναι μαζί σου
Θα ντύνονται συνέχεια στα αμπιγιέ της πόλης γιέ
Της πουτάνας εραστή και μορφονιέ
Σου άνοιξε πόρτα η εποχή έλα και πήδα
Σινιέ ανδρείκελο νέα ελπίδα