Nu is het toch zover gekomen
Dat jij hier naast me ligt
En in de schemer van de ochtend
Kijk ik naar je gezicht

Je bent dezelfde maar toch anders
Ik heb je zolang niet gezien
Je bent ineens geen kind meer
Maar zo mooi en minstens zeventien

Oe belle Hélène
Hélène ma belle
Oe belle Hélène
Hélène ma belle

Ik weet niet of het goed of slecht is
Dat ik met je baksen wou
En wat een ander ook mag zeggen
Ik vond het fijn bij jou
Zoals je naast me ligt te slapen
Zo heb ik jou nog niet gezien
Je lijkt ineens geen kind meer
Maar zo mooi en minstens zeventien

Oe belle Hélène
Hélène ma belle
Oe belle Hélène
Hélène ma belle
Zij danst, zij maakt mij crazy. Tot op de grond
Likt aan dr lippen, zovan kom we maken 'n baby
Ik ben de bom
Ze weet het, oog contact met die stoute, kleine kabouters
Ziet al die mannen bij mij
Vliegen als astronauten, wij zijn de lauwste, dus ze wil hangen d'r bij
Elke week op de gastenlijst, niet normaal, iedereen kent d'r
Elke bekende vraagt zich af wie zij is
Dus ik haal haar bij de bende
Wat een ellende main, noem er één beter, ik ken d'r geen
Zo een vrouw. Dus ik fluister, breng 'er naar buiten
Vragend of zij een ootje wou

Oe belle Hélène
Hélène ma belle
Oe belle Hélène
Hélène ma belle

Oe belle Hélène
Hélène ma belle
Oe belle Hélène
Hélène ma belle