Αχ σαν άνθος μαραμένο
Όνειρο ξενιτεμένο
Έφυγες και σε προσμένω
Αχ σαν άνθος μαραμένο

Αχ γεμίζει και σταλάζει
Το γλυκόπιοτο μαράζι
Σαν αρχίζει να χαράζει
Αχ γεμίζει και σταλάζει

Αχ και ν' αντηχούσαν λίγο
Αχ τα λόγια που σου κρύβω
Τραγουδώ να ξανασμίγω
Αχ και ν' αντηχούσαν λίγο
Αχ
Αχ

Αχ πιο έξω απ' την Πνύκα
Αχ πεζόδρομο σαν βρήκα
Κι ορκιζόμουνα σε είδα
Αχ πιο έξω απ' την Πνύκα

Κοντοστέκεσαι αντίκρυ
Αχ κρατάς σφιχτά τα χείλη
Αχ το κάποτε μας λείπει
Αχ και να μην είχες φύγει
Αχ μ' ακούς κι εγώ σωπαίνω
Με δυο στίχους ανασταίνω
Των ματιών των αλαλιασμένων
Αχ το πόνο τον βαραίνω
Αχ
Αχ

Αχ μ' ακούς κι εγώ σωπαίνω
Με δυο στίχους ανασταίνω
Των ματιών των αλαλιασμένων
Αχ το πόνο τον βαραίνω

Αχ μ' ακούς κι εγώ σωπαίνω
Με δυο στίχους ανασταίνω
Με δυο στίχους ανασταίνω
Αχ μ' ακούς κι εγώ σωπαίνω

Αχ μ' ακούς και
Αχ μ' ακούς και
Αχ μ' ακούς και
Αχ...