Ωδή
Σε κάθε μονωδία
Που έκρυβε το άρωμά σου

Ήσουν εκείνη η αλαργινή μυρωδιά
Μπλεγμένη στα πλήκτρα του πιάνου

Στριφογυρνούσες στις παρτιτούρες μου
Κι εκείνες φώναζαν τ' όνομά σου
Κάπως μελαγχολικά

Άγγιζα τις νότες
Μ’ όση τρυφερότητα ήθελα ν' αγγίξω τα χέρια σου
Τον λαιμό σου
Τα χείλη σου

Τα κομμάτια που έγραφα για ΄σένα
Ξεκινούσαν με Ρε
Ίσως επειδή μου θύμιζε το Ρ
Από τη Μαίρη του Παυλίδη

Το Ρ από το Καλοκαίρι που έμοιαζες
Το Ρ από την εκδρομή με το αμάξι
Το Ρ από τα βερίκοκα
Το Ρ από το θέατρο
Το Ρ από το ρετρό
Το Ρ από το ροζ του αναπτήρα
Και τ' ουρανού
Το Ρ από το Παγκράτι
Το Ρ από τον έρωτα
Κράτησέ με για μια στιγμή
Όσο βυθίζομαι στη μελωδία μου

Μ’ ακούς;