Æ kjem fra gravøl langt inni vegom
Skogsmester Dammen ha vørti dau
Han Lars og Gampen og æ mått hent'n
Han låg inni myrom feruten hau
Det va ein jerv ferstår du som ha ti'e
Og gniggi uttu alt som va i'e
Vi la kroppen neddi ein kasse
Men sjøle hauet ferstår du
Det fekk vi nu itj plass te

Føst va det suppe, så va det sodd
Og godt med øl det va vi nu rådd
Det va mange tala, husa va mala
Og heile tunet va strødd med mådd

Rett førri henget i Gjøssmyrjuvet
Vart hesten sjanglin, og skjækern skrall
Han Lars og Gampen og æ og kista
For utom kanten i stygge fall
Han Lars og Gampen skreik nu så ilt
Straks ættipå så vart det nu stilt
Da æ vakna så låg æ så hæs
Med sjøle hauet ferstår du, mot eit råtti fjæs

Føst va det suppe, så va det sodd
Og godt med øl det va vi nu rådd
Det va mange tala, husa va mala
Og heile tunet va strødd med mådd
Så stakk æ fingran i øyenhulan
Så bar æ hauet fram te gards
Og ba dem budsend ein døktig slaktar
Og ta med ein kasse opp te 'om Lars
Imens ha presten kommi der åt gåla
All slektningan dem satt og råla
Æ la hauet frå mæ oppå bordet
Og sjøle hauet ferstår du, det tok da ordet:

Føst va det suppe, så va det sodd
Og godt med øl det va vi nu rådd
Det va mange tala, husa va mala
Og heile tunet va strødd med mådd