Ingenting blir nokon gang som før
Før kjemer aldri mer igjen
Mørket rår når endog håpet dør
Sorg, det er en dyster følgesvenn

Livet er så sårbart og så skjørt
Før det blømer ungt, kan det være over
Historier om under har me hørt
Trassig liv som trosser alle lover

Men ikkje denne gongen, ikkje nå
Me såg livet reise seg og gå

Gi dem evig hvile, Herrе
Hold lyset høgt så dei finner vеgen heim
Gi dem evig hvile, Herre
Og må evig lys skinne på dei

Det gikk sin veg, men me så ikkje kvar
Det kjempet som besatt før det forsvant
Med fordervelse og sorg i sine spor
Ga sjølve livet tapt og døden vant

Nå sørger det så krumbøgd og forlatt
Det liker ikkje tape noen slag
Det hegner om eit frø, ein glo, ein skatt
Og skal igjen stå rakrygga eon dag
Om ikkje denne gongen, ikkje nå
Me såg livet reise seg og gå

Gi dem evig hvile, Herre
Hold lyset høgt så dei finner vegen heim
Gi dem evig hvile, Herre
Og må evig lys skinne på dei
Og må evig lys skinne på dei