[ورس یک – بهزاد لیتو]
جدیدنا میای کمتر به چشم
برای چی باید من برات زحمت بکشم
میومدم رسماً یک شب از کار
ولی نمی‌سوخت اصلاً دلش هم
می‌گرفتم با تو حسو، کنار تو تا خود صبح
گفتی نمیدم به کسی جات رو به زور
خسته شدم دیگه نمی‌خوام این حال فسو
خیلی بده واقعا بری از کنارم
نمی‌بره خوابم نه
بگا دادم هرچی دارم
نمی‌شم من آدم، فکرام نمی‌ذارن نه
همه‌ش خواب‌های بد میاد سراغم
تو هم نیستی تنها تو اتاقم
نمی‌بره خوابم، نمی‌بره خوابم

[کورس – کنیس]
(من میرم) یکی با من یکی تنهاست کاملاً
(من میرم) هرجا هستی همون‌جا بمون خواهشاً
(من میرم) نیا سمتم بی‌تو بهشته واقعاً
(من میرم) اگه میشه راهتو گم کن دائماً

[ورس دو – کنیس]
جدیداً فقط می‌جویی تو مغزمو
لطفا انقدر رو اعصاب راه نرو
هر روزم می‌خوای عوض کنی تو آدمو
انگار نمی‌شناسی هنوز تو قشنگ منو
من همیشه همینم
منو ببخش عزیزم
اگه مصنوعی خندیدم
اگه فرق داره من با تو مسیرم
پس لطفاً نکن تهدیدم
این داستانو من قبلاً دیدم
اگه وایستی توی راهِ من
ساده از تو رد میشم
[کورس – کنیس]
(من میرم) یکی با من یکی تنهاست کاملاً
(من میرم) هرجا هستی همون‌جا بمون خواهشاً
(من میرم) نیا سمتم بی‌تو بهشته واقعاً
(من میرم) اگه میشه راهتو گم کن دائماً

[ورس سه – زخمی]
دوباره خاطراتِ تلخ تو قصه
دوباره یه شادی نسیه و نصفه
پس نگو چرا دیگه زخمی فسه
وقتی دور و برش همه پُر استرسه
با اینکه اینجا هنوز سرده حسه
با اینکه سخت بوده بازم آخر قصه
با اینکه نداره اون انگیزه اصلاً
ولی باز هم تخت گاز میره برسه
دوباره بازم می‌نویسم
غصه‌ها رو از ته دل و
دوباره باز هم طبق معمول
دست پُرم و ته گِلم
من کی‌ام؟ چه می‌دونم
داستان چیه؟ نمی‌دونم
انقدی که خوردم
می‌خوام پاشم ولی نمی‌تونم
دوباره باز هم طبق معمول
منتظر تا همه برن
پشت سرم همه بگن
امیرعلی مخ رو زده به سنگ
آروم اصلاً نمی‌گیره، تنها یه گوشه نمی‌شینه
بیست و چهاری می‌زنه سگ دو
قانع نمیشه خره به کم
[کورس – کنیس]
(من میرم) یکی با من یکی تنهاست کاملاً
(من میرم) هرجا هستی همون‌جا بمون خواهشاً
(من میرم) نیا سمتم بی‌تو بهشته واقعاً
(من میرم) اگه میشه راهتو گم کن دائماً

[اوترو]
من اینجا جام راحته
تو جنگ برات راحته