[Verse 1: Θύτης]
Η φάση δεν είναι τα νεροπίστολά σου, η ψεύτικη μαγκιά σου
Και τα ψεύτικα χρυσαφικά σου
Η φάση δεν είναι τα φράγκα του μπαμπά σου
Μα να τρέμεις από τις συχνότητες του μπάσου
Η φάση δεν έχει να κάνει με το τι πίνεις
Έχει να κάνει με το τι ζεις, τι δίνεις
Έχει να κάνει με το αίσθημα της ευθύνης
Και σε ποιο δρόμο τη γενιά σου θα κατευθύνεις
Μη μας μοστράρεις τα πολυτελή αμάξια
Πες μου τον τρόπο που θα σπάσουμε τα γρανάζια
Μη μου μιλήσεις άλλο για τα ακριβά ρολόγια
Αν έχεις χρυσάφι, δώστο μου μέσα απ'τα λόγια
Δε μ'ενδιαφέρουνε οι αλυσίδες και οι ζάντες
Μα της μηχανής να κάψουμε τις φλάτζες
Πρέπει να δεις λίγο πίσω από τις λεζάντες
Και να σκεφτείς για να μη μασίσεις τις παπάτζες
Κόβω το ψέμα σαν να ήτανε δείγμα
Και το πατάω σαν να ήτανε chop σε sampler
Όποιος θέλει μέσα στη φάση μου να γίνει πλήγμα
Σκάω σα μανιακός από ταινία splatter

[Verse 2: Έμπνε]
Το παίζεις killer κι εμείς γελάμε ακούγοντας κομμάτια σου
Dealer με πελάτες δύο-τρία φιλαράκια σου
Το παίζεις horror rapper, για κακός πολύ περνιέσαι
Ακόμα βλέπεις ταινίες και κατουριέσαι
Κάνεις φιγούρα και το παίζεις τρελάκιας
Ήπιες δυο μπέκους και την είδες πρεζάκιας
Μεγαλωμένος με κρίσεις πανικού
Δε φοβάμαι να πεθάνω, είμαι ήδη κάπου αλλού
Όλοι οι σκατόφλωρες με ίδιες ιστορίες
Στ'αρχίδια μου σας γράφω κάπου δυο δεκαετίες
Δεν έχω φίλους ράπερς, μα μεταλάδες
Μπουζουξήδες και σαϊκεντελάδες
Δεν έχω πάρε δώσε με γυναικωτά μπρατσόνια
Που ξεφυσάν απ'τα κοκόρια σαν παγώνια
Που παν σε house parties και ρουφάνε party drugs
Αργά τη νύχτα βγαίνω βόλτα, κάνω tags
Ή στο στούντιο αράζω, κάνω beats ή μοντάρω
Και γενικά θέλω να κάνω ό,τι γουστάρω
Όμως ξεφτίλας δε θα γίνω ποτέ
Κάνε πίπες για ένα beat και γαμήσου για δυο κουπλέ
Κατευθείαν απ'την παλιά σχολή
Κατούρημα στη μάπα, ταπείνωση και ψωλή
Για κάθε αλάνι αληθινό και χουλιγκάνο
Για κάθε φίλο μας που ακούει από κει πάνω