[Verse 1: Κανών]
Όπως μεγάλωνα ποτέ μου δε φανταζόμουνα πως
Θα ‘φτανα ως εδώ, πόσο μάλιστα ζωντανός
Ζούσα το θάνατο, νόμιζαν ότι είμαι νεκρός
Όταν επέστρεψα, νόμιζαν ότι είμαι Θεός
Μέσα σ’ όλους τους αλήτες και τους κακοποιούς
Τους ασφαλίτες, τους μπάτσους και τους πολιτικούς
Μες στους φασίστες, τους μπράβους και τους δρόμους αυτούς
Έχει τρύπες κι έχουν ρίξει μέσα πολλούς, μπήκες;
Δε θέλω χάρες, θέλω ζωή
Δε κάνω χάρες, καθένας κάνει ό,τι μπορεί
Δε σ’ έχω ανάγκη, ποιος θέλει μέσα στο ψέμα να ζει;
Η μόνη αγάπη που έχεις είναι για το χαρτί
Κι είναι αλήθεια, μας θέλουν χωρισμένους στα δυο
Λευκό και μαύρο, πλούσιο και φτωχό καλό και κακό
Δεν είσαι κάποιος, νομίζεις πως είσαι κάτι εδώ
Μα είσαι μόνο μία σταγόνα μέσα στον ωκεανό μάγκα

[Chorus: Lady Faye, Κανών]
Γιατί δε βλέπεις όπως εμείς ποτέ;
Μπαίνεις σε δρόμους κακούς κι αν πας μακρυά δε γυρίζεις ποτέ
Μέσα στους δρόμους δε θα σωθείς μικρέ
Εκεί που κυκλοφορείς έχει βρωμιά και παίζει να λερωθείς

[Verse 2: Κανών]
Ω Θεέ μου, τι κάνω εδώ; Δε φταίω εγώ
Δε διάλεξα να γεννηθώ ποτέ μου
Δεν είναι δώρο, δεν είναι ευχή, δεν είναι ζωή
Αυτό είν’ η τέχνη του πολέμου
Οπότε όπου σκας στρατιώτη, προσοχή στρατιώτη
Με χαιρετάς στρατιώτη, ελεύθερος
Δεν είσαι μάγκας μόρτη, δεν είσαι μάγκας πότη
Το ‘χουμε κάνει πρώτοι, έλεος
Ζητάνε πάλι και συγνώμη μαζί
Το ίδιο βράδυ σκάνε πάλι στο ίδιο μαγαζί
Κι είμαστε ‘κει κι είναι κι αυτοί, είναι χαζοί;
Μ’ ένα «κλακ» θα τους φάει όλο το μαγαζί
Δεν είμαι rapper, ούτε βαρώνος ναρκωτικών
Είμ’ απ’ το δρόμο για το δρόμο η φωνή των τρελών
Στίχο-στίχο, κόβω τα κεφάλια εχθρών
Θα πέσουν κάτω όλοι καριόλη, είναι Κανών
[Chorus: Lady Faye, Κανών]
Γιατί δε βλέπεις όπως εμείς ποτέ;
Μπαίνεις σε δρόμους κακούς κι αν πας μακρυά δε γυρίζεις ποτέ
Μέσα στους δρόμους δε θα σωθείς μικρέ
Εκεί που κυκλοφορείς έχει βρωμιά και παίζει να λερωθείς