[Verse 1: Θύτης]
Είναι Θύτα και Κανών σα μπουκάλια περαγκόν
Τα καθίκια των Αθηνών πανταχού παρών
Η γκόμενα σου πούστρα σε γαμάει με στραπόν
Τώρα που θα κάνεις μόστρα που 'χεις γίνει παρελθόν;
Τράβα σε 'κανα ριάλιτι να σε δει καμιά γιαγιάκα
Μόνο από το χωριό τους μου κάνουν diss τα γατάκια
Όσα είπες ήταν άστοχα ασ'το σκάω σαν μάστιγα
Ραπ μέγα τόνων κοίτα τι θα γράψει η πλάστιγκα
Σε πονάει η δισκοκήλη; δε θα νιώθεις τίποτα όταν σου σπάσω τη σπονδυλική στήλη
Είναι οι σκύλοι, υπόγειοι θρύλοι, σκάνε, αρχίζουν θρήνοι
Δεν είναι το 87 δε θα ακούσεις το τιρι-νινι
Σε χαλάει η κοκαΐνη,δεν την ρουφάς,σε ρουφάει σα δύνη
Στ'αρχίδια μου ο έρωτας σου κι όλα αυτά που μας λες για 'κείνη
Είναι τα κτήνη, η ζωή πατίνι, το ψάρι στα χείλη
Το κακό σπυρί που δε σ'αφήνει και δεν πάιζει να φύγει
Η Σάρα η Μάρα, το κακό συναπάντημα
Το πάντρεμα της αλητείας με τη μουσική
Τ'ανάθεμα
Το πάθημα θα γίνει μάθημα και θα με θυμάσαι οπως θυματα άπειρα
Γιατί εφόσον είμαστε εμείς εδώ θα τρώτε άκυρα

[Verse 2: Κανών]
Κανών και Θύτα βρωμόφωνα καθίκια κομμάτια στην τσίτα
Είναι αλητεία,είναι στην νύχτα, ειμ' αυθεντία, κοίτα πως με τη μία από τα ηχεία τ'ανώμαλα ραπ θηρία καταβροχθίζουμε μ'ευκολία τους MCs
Τελεία
Δεν βρίσκω μία λογική εξήγηση ως προ το τι ειναι αυτό που
Οδηγεί στην παρανομία
Εγκληματικά στοιχεία, δίχως αμφιβολία
Είναι όταν με την μια χτυπάμε ανήθικο στυλ και βία
Σε γαμάμε, δε λυπάμαι, που το κρου σου πατάμε, το σκάμε
Σκάσε
Τα σπάμε, σκάμε, να πάμε θα φάμε κερνάμε, διάβολος
Αγενής, βλάσφημος, βάνδαλος, καριόλης, μπάστ­αρδος
Δεν κοιμάμαι, έχω στο νου το κρου
Είμαστε πολλοί και βρισκόμαστε παντού
Ομάδα Χ, σ'όλα τα πόστα έτοιμοι για ντου
Είναι Θύτης, Κανών, ταινία μυαλού
Μαστούρα σαν ακενετόν κι αστυνομία παντού
Αυτογνωσία πουθενά σε σήματα απανωτά
Από λουσίματα ρουφιάνοι για να πίνουνε ζα
Ζω στην Αθήνα, στην απάτη, κομπίνα
Λέρα βρωμιά για το χρήμα, κι έχουμε μπλεχτεί στα σκατά