[Verse 1: Inka]
Και πάνε μέρες που λιώνω μες στο εργαστήριο
Να βρω το τι συμβαίνει στη φάση και είναι μυστήριο
Έχουμε τους MC-δες κλεισμένους στο κρατητήριο
Κάπου δέκα ορόφους και δυό βομβες μες στο κτήριο
Τη βλέπουνε τόσο πολυ λες και πιάσαν' το ’μύριο
Αλλά σε συναυλιες που λεφτα για εισιτήριο;
Θα σου κλείσω ταξιδι να πας στ' αναμορφωτήριο
Κι αν είχες και μαλλιά θα σου 'κλεινα και κομμωτήριο
Κάποιες μπερδέψανε το ραπ με τα μπουζούκια
Εδώ δεν ανεβαίνεις ούτε μ’ εκατό τσιμπούκια
Μου θέλεις και feat, μη σ' αρχισω στα χαστούκια
Γύρισε στη δουλειά σου, ξέρεις ν' ανοίγεις τα μπούτια
Βαμμένη με τα χρώματα πόλεμου
Μάζευα τόσο μίσος που δεν το 'βγαλα ποτε μου
Εγώ κι οι δαίμονές μου, καλώς ήρθες στη κόλαση
Για 'σένα τα χειρότερα αλλά για 'μάς απόλαυση

[Verse 2: Θύτης]
Είναι ο MC, με το πιο πλούσιο ιδεολόγιο
Πιο άρρωστος MC απ' όλη τη Μεσόγειο
Υπόγειες διασυνδέσεις σε όλη την υδρόγειο
Ποιος γαμάει το μετρό; Αυτό είναι πιο υπόγειο
Είσαι μόνο για το εμπόριο, σε πηδάω σαν να ήσουν εμπόδιο
Φέρνω μικρόβιο που δεν μπορεί να καταπολεμηθεί με εμβόλιο
Είναι φρέσκο πράμα για να δει η δυσωδία
Σε βάζω κωμωδία μα καταλήγει σε τραγωδία
Έχει βαθύ σκοτάδι και δε βλέπουν τον μαύρο πάνθηρα
Τον ακούν να έρχεται, πηδάν' απ’ τα παράθυρα
Τώρα στο cut είσαι ολόκληρος μέσα στον νάρθηκα
Όταν πυροβολώ πέφτουν κάτω πριν απ’ τον κάλυκα
Αυτό είναι ραπ, είναι στα κάλαντα, άσε τα κάλαντα
Κάνουν τα πάντα για τα κάλαντα τ' ατάλαντα
Ενός ανθρώπου φάλαγγα
Σαν σπέρμα που εκτοξεύεται στον φάρυγγα
Πετάμε τις ρίμες και φεύγουν άτακτα