Ο κόσμος θέλει δράμα και τρέφεται από αυτό
Πέντε τηλεοράσεις σε κάθε νοικοκυριό
Προβάλουν κάθε μέρα μονάχα τα αρνητικά ή κάποιο κιτσαριό με κωλάρα και βυζιά
Και κλείνουν ένα-ένα κάθε μέρα μαγαζιά
Άλλοι τόσοι άνεργοι, η οικογένεια λοιμοκτονά
Τη πόρτα τους χτυπά, ειδοποιητήριο, για έξωση
Μετά πηδούν από ένα ψηλοκτήριο
Εξέγερση στους δρόμους συχνά μπλέκω σε διένεξη
Με κάποιο βολεμένο που μου λέει πως είναι εξαίρεση
Ξέρετε οι νόμοι σας γεμίζουν το πορτοφόλι σας
Λιγοστεύουνε τις μέρες μας, επίσκεψη στη κόρη σας
Ή τον γιόκα σας, έρχεται κι η σειρά σας
Αυτό είναι από μας, τα σφαγμένα παιδιά σας
Λοβοτομή μήπως αλλάξουν τα μυαλά σας
Γυρνάμε μέσα απ'τα μάτια μια σφαίρα και μακριά μας

Ξύπνα, ξύπνα, ξύπνα, ξύπνα ....
(ο κόσμος θέλει δράμα και τρέφεται από αυτό)

Πασχίζεις για να βγάλεις στο σχολείο σου βαθμούς
Κι αν μπεις σε μια σχολή που μάλλον δε σ’απασχολεί
Σαν σύστημα παράλητο σταλμένος ν΄ακούς να νιώθεις
Απ'τους τυχερούς δουλειά το βίσμα αν σου βρει
Μεροδούλι, μεροφάι το με δούλεμα σε έχουν φάει
Και κάθε ανούσια συζήτηση πάντα με χαλάει
Που και πόσα φράγκα η φίλη σου στα ψώνια της χαλάει;
Και κάποιος πρόεδρος ομάδας από που τα οικονομάει;
Έχουν χάσει με το σήμερα τελείως επαφή
Κι έτσι σβήνω απ'το τηλέφωνο άλλη μια άχρηστη επαφή
Πάρε, δώσε, δώσε, πάρε δε θέλω να’χω, μέχρι εκεί (με πολλούς)
Παρτίδες μόνο με λίγους και καλούς
Τον κόσμο απασχολούν τα κουτιά με τα κους κους
Είναι η ώρα για να κάψουμε τηλεοπτικούς σταθμούς
Αν στο χέρι το στουπί σφήνωσε το στο μπουκάλι
Όσο το κράτος τα μυαλά μας μαγειρεύει στο τσουκάλι
Ξύπνα, ξύπνα, ξύπνα, ξύπνα ....
(ο κόσμος θέλει δράμα και τρέφεται από αυτό)