[Verse 1]
Κι αφού αντέξαμε τόσο μέσα στο χάος αυτό
Βάλε έναν δίσκο κάτω απ' τη βελόνα κι έλα κοντά να σου πω
Κάποιοι άνθρωποι τριγύρω σου δεν αγαπάνε στ' αλήθεια
Μα το μιμούνται καλά, γιατί ειναι παιδική τους συνήθεια
Θα τους ξεχωρίσεις όταν θα τη πατήσεις
Μα το βάρος του να τους μισήσεις δεν αξιζει, μην το κουβαλήσεις
Επαναστάτες και ποινικοί στις ίδιες ακτίνες μιλάνε
Αν δεν αξίζει το ρίσκο για τ' όνειρο, τότε γιατί τραγουδάμε;

[Chorus]
9 Μαΐου στη Θεσσαλονίκη κάποτε ανοίξανε πυρ
Σε ανθρώπους που γύρισαν με εφιάλτες απο το Eskişehir
Στα ίδια χώματα πλέον λάμπουν ταμπέλες με νέον
Οι αστοί πνίγονται μες στη θλίψη κι οι κατατρεγμένοι στο Αιγαίο

[Verse 2]
Οι γιαγιάδες μας λέγαν «γιαβρή μου» οι παππούδες μας λέγαν φαγιά
Πρόσφυγες ήρθαν σε βάρκες με όνειρα, φέραν χαρμάνια πολλά
Τώρα λυσσάν να μας πείσουν πως μας απειλούν οι φτωχοί
Πως πρέπει να κάνουμε νεκροταφείο κάθε λιμάνι, κάθε νησί
Τώρα λυσσάν να μας πείσουν πως μας απειλούν οι φτωχοί
Πως πρέπει να κάνουμε νεκροταφείο κάθε λιμάνι, κάθε νησί

[Interlude]
Οσο δεν αντιδράμε στον θάνατο, ο θάνατος γίνεται φίλος
Κι όταν ο θάνατος γίνει φίλος, τότε έχουμε πόλεμο
Και το μόνο που ξέρω σίγουρα απ' τον πόλεμο είναι ότι κανείς ποτέ δε γυρνάει ο ίδιος
Θα περάσουμε δύσκολα αλλά θα τα καταφέρουμε, θα καταφέρουμε να μείνουμε άνθρωποι
Ψηλά το κεφάλι, πάμε
[Verse 3]
Πάρε το σκουτεράκι, πάμε μια βόλτα στον Φοίνικα
Να βρούμε τον φίλο μου τον Τριαντάφυλλο με τα καντέτ τα αλήτικα
Βρήκα χαμόγελα εκεί που δεν έψαχνα, κοίτα να δεις την πουτάνα
Άλλοτε σε μαχαιρώνει απο πίσω, άλλοτε γίνεται μάνα
Μου είπες «Κάνε μου έναν γαλλικό το πρωί να ακυρώσω δουλειά
Να κατσουμε στον καναπέ σου μαζί να μη θελω να παω πουθενά»
Έκανες πρόβα μεσα στην κουζίνα μου, χαμογελούσα κρυφά
Κάποιες μερες είν' άγριες, άλλες λάμπουνε σαν τα χρυσά
Στην Μπότσαρη το βενζινάδικο παίζει μπλουζιές καθε μέρα
Τα παιδιά ονειρεύονται Νέα Ορλεάνη ελέγχοντας λάδια κι αέρα
Όταν θα 'χω κασέρι, μωρό μου, και πάμε μαζι διακοπές
Σαν χαζοί θα γελάμε οταν τρώμε και θα ακούμε σωστές μουσικές
Φωνή σαν της Νίνα Σιμόν και στίχο του Λέο Κοέν
Να μην τελειώνει το ραπ, να τραγουδάμε μαζί το ρεφρέν
Φωνή σαν της Νίνα Σιμόν και στίχο του Λέο Κοέν
Να μην τελειώνει το ραπ, να τραγουδάμε μαζί το ρεφρέν