[Chorus]
Έχει φλερτάρει με τον θάνατο μα δεν τον βρήκε
Της πλάσαραν ένα καλούπι και μέσα μπήκε
Δίχως ερωτήσεις, δίχως προτιμήσεις
Η γυναίκα που δεν ξέρεις τί κρύβει ούτε αν ρωτήσεις
Φλερτάρει με τον θάνατο μα δεν τον βρίσκει
Ένα ποτήρι βρώμικο με λίγο ουίσκι
'Μέρες που περνάνε σαν ταινία από μπροστά της
Έπαψε να την ενδιαφέρει τ’ όνομά της...

[Verse]
Ανάμεσα από βιτρίνες ακριβές
Από θόρυβο και φώτα τυλιγμένα στο στρες
Τριγυρνάει πάντα σε γνώριμες περιοχές
Δε γουστάρει γνωριμίες και παρτίδες πολλές
Όσα έχει δει, έχουμε δει όλοι μαζί
Σε μία θέση δίπλα της χωράει όλη σου η ζωή
Έκοψε το stuff, γλίτωσε απ' το αλκοόλ
Η αποφυλακίστηκε είκοσι χρόνων
Όπως και να 'χει, πάντοτε ένιωθε ότι υπάρχει
Πάντοτε να πιει αφού την τρώει το σαράκι
Εύκολα μαλώνει, νευριάζει συχνά
Δεν υποκρίνεται ποτέ κι ούτε το σκέφτεται καν
Δεν είν’ η γκόμενα που θα 'λεγε σου ταιριάζει
Ακόμα και αν είσαι τσακάλι, σε πουλάει και σ' αγοράζει
Είναι όμορφη μα δε το χρησιμοποιεί
Είπαμε, δεν τη νοιάζει να υποκριθεί
Θυμάται κάποιον που της φέρθηκε ανθρώπινα
Δε θυμάται πως μεταφράζεται η αθωότητα
Όταν τη χαιρετάς, της κινείς υποψίες
Αληθινές ή όχι, όλες είναι χειραψίες
Δεν πιστεύει σε αγκαλιές αντρικές
Ξέρει πως όλα είναι εφήμερα για γούστα και σεξ
Και έτσι πάει, όσο το πλάνο της περπατάει
Η πάρτη της αξίζει και αυτή θα αγαπάει
Θα τη βρεις σε κάθε πόλη, σε κάθε γειτονιά
Και θα την καταλάβεις, δε μοιάζει με καμιά
Κι αφού στη μάχη της ζωής της βγήκε ζωντανή
Ποτέ δεν ξέρεις, μα δε σκοπεύει να ξαναμπεί
[Chorus]
Έχει φλερτάρει με τον θάνατο μα δεν τον βρήκε
Της πλάσαραν ένα καλούπι και μέσα μπήκε
Δίχως ερωτήσεις, δίχως προτιμήσεις
Η γυναίκα που δεν ξέρεις τι κρύβει ούτε αν ρωτήσεις
Φλερτάρει με τον θάνατο μα δεν τον βρίσκει
Ένα ποτήρι βρώμικο με λίγο ουίσκι
Μέρες που περνάνε σαν ταινία από μπροστά της
Έπαψε να την ενδιαφέρει τ' όνομα της