Eg e ein malar. Gi meg torg og smau
Og trengsel. Gi meg mennesker s leve
Forkrpla liv, ein villkatt s e dau
Ein rlige arbeidsmann s str og streve
Eg eige tusen fargar. Me palett
Og pensel ser eg godt. Alt har eg sett
Det vakraste e ekta, ikkje fraser
Ein ekje fant om ein e kledd I laser
Eg like ikkje skreddarsydde menn
Eg kankje mala stvfri mannekengar
Eg like ikkje uvenns gode venn
Og kler s alltid henge p ein hengar
I fylte garderobar. Eg har ftt
Min egen barndom basta I et slott!
Eg like skjeive typar, trtte slavar
Med rynketekst av skitne, sm bokstavar
Eg like ikkje medvind, gratis fart
Eg like ikkje motstandslause dagar
Eg kankje mala kvitt s aldri svart
Har sota med fortvilelse og plagar
Eg like ikkje gudelige glis
S telle penger. Fins et paradis
D m det vr for horene og skyggen
S prektigheten alltid vende ryggen
Eg malte p Montmartre I Paris